News (English and Myanmar) on the Statement delivered at the Annual Ministerial Meeting on the Responsibility to Protect, entitled “The Responsibility to Protect and the Role of Women and Girls in Atrocity Prevention” together with the Statement by Permanent Representative of Myanmar to the United Nations, Ambassador Kyaw Moe Tun (English).
အမျိုးသားညီညွတ်ရေးအစိုးရသည် စစ်တပ်မှ အတိတ်ကာလ၌ ကျူးလွန်ခဲ့သည့် ပြစ်မှုများအပြင် လက်ရှိ ပစ္စုပ္ပန်၌ ကျူးလွန်လျက်ရှိသည့် ပြစ်မှုများအတွက်ပါ တာဝန်ခံမှုနှင့် တရားမျှတမှုရရှိရေးအတွက် အားသွန် ခွန်စိုက်ဆောင်ရွက်လျက်ရှိ
ကာကွယ်မှုပေးရန် တာဝန်ရှိမှု (Responsibility to Protect) ဆိုင်ရာ ဝန်ကြီးအဆင့် နှစ်စဉ် အစည်းအဝေး “ကာကွယ်မှုပေးရန် တာဝန်ရှိမှုနှင့် ဆိုးဝါးပြင်းထန်သည့် လုပ်ရပ်များ ကာကွယ်တားဆီးမှု တွင် အမျိုးသမီးများနှင့် မိန်းကလေးများ၏ အခန်းကဏ္ဍ” ခေါင်းစဉ်ဖြင့် ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၂၀ ရက်နေ့က ကျင်းပပြုလုပ်ခဲ့ပါသည်။
အဆိုပါအစည်းအဝေးသို့ ကုလသမဂ္ဂဆိုင်ရာ မြန်မာအမြဲတမ်းကိုယ်စားလှယ် သံအမတ်ကြီး ဉီးကျော်မိုးထွန်း မှ တက်ရောက်ခဲ့၍ မိန့်ခွန်းပြောကြားခဲ့ရာ၊ အောက်ပါအဓိကအချက်များ ပါဝင်ပါသည်-
(က) ဆိုးဝါးပြင်းထန်သည့် ပြစ်မှုများဖြစ်ကြသည့် လူမျိုးတုံးသတ်ဖြတ်မှု၊ စစ်ရာဇဝတ်မှု၊ လူမျိုးစုအလိုက် သုတ်သင်ရှင်းလင်းမှုနှင့် လူသားမျိုးနွယ်စုအပေါ် ကျူးလွန်သည့် ပြစ်မှုများမှ ပြည်သူများအား ကာကွယ်ရန် နိုင်ငံများ၌ အဓိကတာဝန်ရှိကြောင်း၊
(ခ) ကာကွယ်မှုပေးရန် တာဝန်ရှိမှုနှင့် အမျိုးသမီး၊ ငြိမ်းချမ်းရေးနှင့် လုံခြုံရေးဆိုင်ရာ အစီအစဉ်အား ထိရောက်စွာ အကောင်အထည်ဖော်မှုတွင် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် ကျား/မ အခြေခံသည့် ပြစ်မှုများအတွက် အတိတ်ကာလ၌ ကျူးလွန်ခဲ့သည့် ပြစ်မှုများသာမက လက်ရှိကာလ ကျူးလွန်ခဲ့သည့် ပြစ်မှုများအတွက် တာဝန်ခံမှုနှင့် တရားမျှတမှုရှိရေးတို့ လိုအပ်ကြောင်း၊
(ဂ) ကုလသမဂ္ဂ၏ စိစစ်မှတ်တမ်းများအရ မြန်မာနိုင်ငံ၌ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် ကျား/မ အခြေခံသည့် အကြမ်း ဖက်မှုသည် မြန်မာစစ်တပ်စစ်ဆင်ရေး၏ ဝိသေသလက္ခဏာ ဖြစ်ကြောင်း၊ ပဋိပက္ခဖြစ်ပွားမှုနှင့်ဆက်စပ်၍ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြမ်းဖက်မှုသည် မြန်မာစစ်တပ်၏ စစ်ဗျူဟာတစ်ရပ်ဖြစ်ကြောင်း၊
(ဃ) ဒီမိုကရေစီ အရပ်သားခေါင်းဆောင်များကို ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်း၍ ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ ၁ ရက်နေ့၊ တရားမဝင် စစ်တပ်အာဏာသိမ်းမှုပြီးနောက် ရက်စက်သည့် နှိမ်နင်းမှုများကြားမှ မြန်မာအမျိုးသမီးများ သည် စစ်တပ် အာဏာသိမ်းမှုကို နေ့စဉ်ဆန့်ကျင်ဆန္ဒပြမှုတွင် ရှေ့တန်းမှ ပါဝင်လျက်ရှိကြောင်း၊
(င) မြန်မာနိုင်ငံ၏အခြေအနေသည် ကုလသမဂ္ဂလုံခြုံရေးကောင်စီ၏ အစဉ်တစ်စိုက် အရေးပေါ်အာရုံစိုက် မှုကို လိုအပ်နေကြောင်း၊ လက်ရှိပြည်တွင်း ဥပဒေအောက်တွင် ပဋိပက္ခဖြစ်ပွားသည့် ဒေသများ၌ လုံခြုံရေး တပ်ဖွဲ့ဝင်များကိုယ်တိုင်မှ အဓမ္မကျင့်မှုနှင့် အခြားလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြမ်းဖက်မှုများကို စနစ်တကျ စစ်ရေး နည်းလမ်းတစ်ခုအနေနှင့် ကျူးလွန်လျက်ရှိသည့်အတွက် အမျိုးသမီးများ အထူးသဖြင့် တိုင်းရင်းသားဒေသ များရှိ အမျိုးသမီးများအနေနှင့် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြမ်းဖက်မှုများအတွက် ထိရောက်သည့် ကုစားမှု ပြန်လည်ရရှိရန် အခွင့်အရေး လုံးဝမရှိကြောင်း၊
(စ) ဆိုးဝါးသည့် ပြစ်မှုကျူးလွန်မှုများမှ ပြည်သူများကို ကာကွယ်ရန် တာဝန်ရှိသည်ဆိုသည့် နိုင်ငံတကာ အသိုက်အဝန်း၏ ကတိကဝတ်အား အချိန်နှင့် တစ်ပြေးညီ တိကျပြတ်သားစွာဖြင့် အကောင်အထည် ဖော်နိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ကြောင်း၊
(ဆ) အမျိုးသားညီညွတ်ရေးအစိုးရသည် စစ်တပ်မှ အတိတ်ကာလ၌ ကျူးလွန်ခဲ့သည့် ပြစ်မှုများအပြင် လက်ရှိပစ္စုပ္ပန်၌ ကျူးလွန်လျက်ရှိသည့် ပြစ်မှုများအတွက်ပါ တာဝန်ခံမှုနှင့် တရားမျှတမှုရရှိရေးအတွက် အားသွန်ခွန်စိုက် ဆောင်ရွက်လျက်ရှိကြောင်း၊ စစ်တပ်သည် ရိုဟင်ဂျာများအပါအဝင် တိုင်းရင်းသားနှင့် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ လူနည်းစုလူမျိုးများအပေါ် ပြစ်မှုများ ကျူးလွန်ခဲ့ကြောင်း၊
(ဇ) အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ ရာဇဝတ်တရားရုံးနှင့် မြန်မာနိုင်ငံဆိုင်ရာ ကုလသမဂ္ဂ လွတ်လပ်သော စုံစမ်း စစ်ဆေးရေးယန္တရားအပါအဝင် အခြားအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ တရားဥပဒေနှင့် တာဝန်ခံမှုဆိုင်ရာ ယန္တရားများ နှင့် ဆက်လက်ပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ မြန်မာစစ်တပ်၏ ပြစ်ဒဏ်ခတ်ခြင်းမခံရသည့် ဆိုးဝါးသည့်အစဉ်အလာကို ရပ်တန့်ရာ၌ နိုင်ငံတကာအသိုက်အဝန်းနှင့် ကုလသမဂ္ဂလုံခြုံရေးကောင်စီ အနေနှင့် ကူညီဆောင်ရွက်ပေးရန် ထပ်မံတိုက်တွန်းကြောင်း၊
(ဈ) မြန်မာနိုင်ငံ၌ ဖြစ်ပွားလျက်ရှိသည့် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြမ်းဖက်မှုအပါအဝင် အခြားဆိုးဝါးသည့် ပြစ်မှုကျူးလွန်မှုများ ကာကွယ်တားဆီးရေးနှင့် ပြစ်မှုကျူးလွန်သူများအား တာဝန်ခံမှုရှိရေးတို့အတွက် နိုင်ငံတကာအသိုက်အဝန်း၏ ထောက်ခံအားပေးမှုသည် အထူးအရေးကြီးကြောင်း၊
စက်တင်ဘာလ ၂၁ ရက်၊ ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊
ကုလသမဂ္ဂဆိုင်ရာ မြန်မာအမြဲတမ်းကိုယ်စားလှယ်အဖွဲ့ရုံး၊ နယူးယောက်မြို့။
The National Unity Government is actively seeking accountability and justice for past and present crimes committed by the military
The Annual Ministerial Meeting on the Responsibility to Protect, entitled “The Responsibility to Protect and the Role of Women and Girls in Atrocity Prevention” was held virtually on 20 September 2021.
Permanent Representative of Myanmar to the United Nations, Ambassador Kyaw Moe Tun attended and gave a statement. Below are some salient points from his statement:
(a) The primary responsibility for protecting people from heinous atrocity crimes of genocide, war crimes, ethnic cleansing and crimes against humanity essentially rests with states.
(b) Effective implementation of both R2P and the women, peace and security agenda require ensuring accountability and justice for past and present atrocity crimes including sexual and gender-based ones.
(c) In Myanmar, it is well documented by the United Nations that sexual and gender-based violence is a hallmark of the military’s operations. Conflict-related sexual violence is employed by the military as a tactic of war.
(d) After the Myanmar military staged the illegal coup on February 1, 2021, by detaining democratically elected civilian leaders, women were at the frontline of daily protests against the coup despite imminent risks of brutal crackdown.
(e) Currently, the situation in Myanmar demands constant and urgent attention of the UN Security Council. Under the current domestic legal environment, there is zero chance for women and girls especially in ethnic areas to receive effective remedy for gender-based violence they suffer from because the security forces themselves perpetrate rape and commit other forms of sexual violence in a systematic military tactic in most conflict areas.
(f) The people of Myanmar are still hopeful that the commitment of the international community to the responsibility to protect the people from the mass atrocity crimes be translated into action in a timely and decisive manner.
(g) The National Unity Government is actively seeking accountability and justice for past and present crimes committed by the military. The military have committed such crimes against ethnic and religious minorities including Rohingya.
(h) In addition to ICC, we will continue to work closely with other international justice and accountability mechanisms including the UN Independent Investigative Mechanism for Myanmar. We continue to urge the international community and the UN Security Council to help us end the sickening culture of military impunity in Myanmar.
(i) The support of the international community is critical to situations like Myanmar to preserve evidence of violations of atrocity crimes including sexual violence and hold the perpetrators accountable.
21 September 2021
Permanent Mission of Myanmar to the United Nations, New York
Please check against delivery
Statement by Ambassador Kyaw Moe Tun, Permanent Representative of Myanmar to the United Nations at the Annual Ministerial Meeting on the Responsibility to Protect, entitled “The Responsibility to Protect and the Role of Women and Girls in Atrocity Prevention” (New York, 20 September 2021)
Mdm Moderator,
Excellencies,
Distinguished participants,
It is great honour for me to participate in this annual ministerial meeting - “Responsibility to Protect and the Role of Women and Girls in Atrocity Prevention.” Such meeting is more critical today than ever especially for my own country, Myanmar.
I wish to thank the Governments of Costa Rica, Croatia and Denmark and the Global Centre for the Responsibility to Protect for holding today’s meeting, reaffirming our commitment to take serious efforts to address women’s experiences and highlight women’s leadership roles in atrocity prevention.
The primary responsibility for protecting people from heinous atrocity crimes of genocide, war crimes, ethnic cleansing and crimes against humanity essentially rests with states. The international community particularly the UN Security Council has responsibility to help states fulfill this obligation and take collective action in a timely and decisive manner especially when an authority of power itself is perpetrating those crimes against its own people.
The principle of R2P entails both prevention and response. I understand that our focus on today’s discussion is about the prevention aspect of the R2P agenda. However, the three pillars of prevention, international assistance and collective response are mutually reinforcing. Consistent, timely and unified response from the international community to atrocity crimes immensely contributes to deterring future violations of such crimes. In contrast, failure to decisively respond to atrocity crimes has a severely negative impact on promotion of respect for international law especially international criminal law.
Here I wish to highlight a crucial cross-cutting aspect of our commitment to responsibility to protect and the women, peace and security agenda. The UN Secretary-General’s 2020 report on the Responsibility to Protect explored the linkages between upholding R2P and the commitment of states to advancing the Women, Peace and Security agenda, as well as the unique ways in which certain atrocity crimes affect women. From our perspective of national experience, effective implementation of both R2P and the women, peace and security agenda requires ensuring accountability and justice for past and present atrocity crimes including sexual and gender-based ones. Vulnerable segments of a population, particularly women and girls are disproportionately affected by conflicts as well as by the lack of accountability. Sexual and gender-based violence is a major affliction to women and girls in atrocity crime situations. To too many, justice is rarely served.
In Myanmar, it is well documented by the United Nations that sexual and gender-based violence is a hallmark of the military’s operations. Conflict-related sexual violence is employed by the military as a tactics of war. After the Myanmar military staged the illegal coup on February 1, 2021, by detaining democratically elected civilian leaders, women were at the frontline of daily protests against the coup despite imminent risks of brutal crackdown. Among the widespread and systematic atrocities committed by the security forces against unarmed civilians across the country were arbitrary arrests, extra-judicial killings, torture and sexual abuses of women and girls in detention. As conflicts now spread across the country, many women in Myanmar including social and democracy activists, CSO leaders, human rights defenders and displaced women and girls in ethnic areas even in urban areas are at increased risk of all forms of violence from the military. The key enabler of such violations is a culture of impunity enjoyed by the military leadership for the past crimes.
In its landmark resolution 1325 on women, peace and security, the UN Security Council emphasized the responsibility of all states to end impunity and to prosecute those responsible for atrocity crimes including those relating to sexual and other violence against women and girls. In the past, the Council itself developed and used a number of tools available to ensure accountability in different conflict situations, which helped have a positive impact in long-term improvement of those situations.
Currently, the situation in Myanmar demands constant and urgent attention of the Security Council. After the coup, the military has widely destroyed the rule of law, making access to justice impossible. Under the murderous military with lack of any democratic oversight, the perpetrators of serious crimes would go unpunished. Under the current domestic legal environment, there is zero chance for women and girls especially in ethnic areas to receive effective remedy for gender-based violence they suffer from because the security forces themselves perpetrate rape and commit other forms of sexual violence in a systematic military tactic in most conflict areas. Thus, at this time of extreme difficulty, the international community’s commitment to the responsibility to protect the people from mass atrocity crimes is still in urgent need. The people of Myanmar are hopeful that the commitment be translated into the action in timely and decisive manner.
Mdm Moderator,
The National Unity Government is actively seeking accountability and justice for past and present crimes committed by the military. The military have committed such crimes against ethnic and religious minorities including Rohingya. We all share the concern and are sympathetic to the plight of the Rohingya. We are confident that, with the end of the military junta and the commitment of the NUG, the return of Rohingya people will take place soon, and justice will prevail for all of us including Rohingya.
The NUG is committed to ensuring accountability and ending impunity for those high-ranking officials and their subordinates from the military who committed a grave violation of human rights and international humanitarian law. Accordingly, the NUG lodged a declaration with the registrar of the ICC on 17 July 2021, accepting the Court’s jurisdiction with respect to the international crimes committed in the territory of Myanmar since July 2002.
In addition to ICC, We will continue to work closely with other international justice and accountability mechanisms including the UN Independent Investigative Mechanism for Myanmar. We continue to urge the international community and the UN Security Council to help us end the sickening culture of military impunity in Myanmar.
In conclusion, the support of the international community is critical to situations like Myanmar to preserve evidence of violations of atrocity crimes including sexual violence and hold the perpetrators accountable. These efforts will undoubtedly be crucial in protection of human rights and establishment of a robust domestic justice system in conflict situations that can effectively prevent gender-based discrimination and ensure equal and meaningful participation of women in future atrocity prevention efforts.
I thank you.
*****
